ΑΠΡΙΛΗ ΜΟΥ, ΞΑΝΘΕ!

«Ένας ευαίσθητος Απρίλης, ένας αθέατος καιρός
γελάει το φρουρό της πύλης και βγαίνει ήλιος λαμπερός.
Πετά τα ρούχα του στρατιώτη, φορά πουκάμισο λευκό
και στην αγάπη του την πρώτη στέλνει ένα όνειρο γλυκό.

Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους, ανατριχίλα στο νερό
με την καρδιά στήνει πολέμους και με τον Έρωτα χορό.

Ένας ευαίσθητος Απρίλης, ένας αθέατος καιρός
γελάει το φρουρό της πύλης και βγαίνει ήλιος λαμπερός.
Από τους κήπους κόβει βάγια κι απ’ την αυλή του πασχαλιές
για να στολίσει τα ναυάγια που μείναν δίχως αγκαλιές.

Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους, ανατριχίλα στο νερό
με την καρδιά στήνει πολέμους και με τον Έρωτα χορό.»

ημερολόγιο 2015 - Page 009

ΠΟΙΟΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ Ν’ ΑΡΧΙΣΕΙ ΔΙΑΙΤΑ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ;

Γλύκα και νοστιμιά που διώχνουν μακριά κάθε σκέψη για δίαιτα! Γιατί άλλωστε να στερηθούμε μικρές απολαύσεις που μας δίνουν χαρά; Μπορούμε απλά να περιορίσουμε την ποσότητα…(μπορούμε;;;)!!!

ΣΥΝΤΑΓΕΣ - Page 010ΣΥΝΤΑΓΕΣ - Page 011

ΝΑ ‘ΧΟΥΜΕ ΟΜΟΡΦΟ ΑΠΡΙΛΗ!

Καλό μήνα με λίγους στίχους κι ένα ημερολόγιο!

«Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ-
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη, στις τόσες ομορφιές…»

Μίκης Θεοδωράκης

ημερολόγιο 2015 - Page 009

ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΜΟΥ

«Λουλουδάτο» δημιουργικό σε λιτό μαύρο φόντο που αναδεικνύει τη μαγεία των χρωμάτων της φύσης!

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από τη φίλη Αγγελική Σ. στο πατρικό της σπίτι στην Κέρκυρα.

Flowers-p001Flowers-p029 Flowers-p028Flowers-p027 Flowers-p026Flowers-p025 Flowers-p024Flowers-p023 Flowers-p022Flowers-p021 Flowers-p020Flowers-p019 Flowers-p018Flowers-p017 Flowers-p016Flowers-p015 Flowers-p014Flowers-p013 Flowers-p012Flowers-p011 Flowers-p010Flowers-p009 Flowers-p008Flowers-p007 Flowers-p006Flowers-p005 Flowers-p004Flowers-p003 Flowers-p002

ΥΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ!

Εικόνα

cupcake calendar - Page 013Έφτασ’ η ώρια Άνοιξη -το λεν τα χελιδόνια-

κι ο σκυθρωπός Χειμώνας εκίνησε να φύγει·

του στέλνει κείνη λούλουδα, αυτός της ρίχνει χιόνια,

και με τ’ αθώο γέλιο της τα δάκρυά του σμίγει.

Στο γαλανό παλάτι του ο Φοίβος τριγυρίζει

και, χύνοντας, αφόβιστα ολόχρυσες αχτίδες,

σ’ ό,τι στο δρόμο του βρεθεί το χρώμα του χαρίζει

κι αφήνει πίσω του χαρά και άσβεστες ελπίδες.

Τα δέντρα πρασινίσανε και γιόμισαν λουλούδια·

του πιστικού ακούγεται η γέρικη φλογέρα

να σιγολέει άφταστα κάθε πρωί τραγούδια,

και τα πουλιά να κελαηδούν τον ύμνο τους στη μέρα.

Παντού ξεχύνετ’ η χαρά.Μόνον εσύ, μικρή μου,

βλέπεις τις τόσες ομορφιές με μάτια δακρυσμένα.

Έλα να βρεις παρηγοριά στ’ ολόθερμο φιλί μου!

Επρόβαλε η Άνοιξη! Ξέχνα τα περασμένα!

Κώστας Καρυωτάκης